Türkiye'nin farklı bölgelerinde yaşanan hayvancılık sorunlarına bir yenisi daha eklendi. Yüksek maaş önerilerine rağmen çoban bulmakta zorlanan çiftçiler, bu duruma bir çözüm geliştirmek için ilginç bir adım attı. Şanlıurfa'nın kırsal kesimlerinde, geçen yıl bir araya gelen çiftçiler, kendi aralarında bir sıra sistemi kurarak çobanlık yapacak eleman bulma sorununa çözüm arıyorlar. Ancak bu sıra sisteminin detayları ve uygulamanın etkileri merak konusu oldu.
Türkiye'nin tarım ve hayvancılık sektöründe yaşanan iş gücü sıkıntısı, özellikle çobanlık gibi nitelikli iş gücü gerektiren alanlarda kendini gösteriyor. Şanlıurfa'daki çiftçiler, çoban bulmak için 60 bin TL'ye kadar maaş teklif ederken, bu rakam birçok çalışana çekici gelse de, işin zorlukları ve şartları nedeniyle istenilen ilgi bir türlü sağlanamıyor. Hayvancılıkla geçimini sağlayan çiftçiler, hayvanlarını güdüp, bakımını üstlenecek uzman kişilere ulaşmak için alternatif yollar arayışına girdi.
Sıra sistemiyle, işçi arayışını kolaylaştırmayı amaçlayan çiftçiler, aynı zamanda bu yöntemle maliyetleri de düşürmeyi hedefliyor. Çobanın çalışacağı günler arasında dönerek, her çiftçi kendi hayvanları için gereken bakım ve güdümü sağlarken, tatil ve dinlenme sürelerini de yönetebiliyorlar. Bu yeni sistem, çiftçilerin iş gücü ihtiyaçlarını karşılamanın yanı sıra, aynı zamanda yerel ekonomiye de katkı sağlıyor.
Bu yeni uygulamanın en büyük avantajlarından biri, çiftçilerin kendi aralarında işbirliğini artırmasıdır. Çobanlık yapacak iş gücünün eksikliği karşısında, çiftçiler artık tek başlarına değil, birlik olarak hareket ediyorlar. Böylece; hem maliyetleri düşürmekte hem de hayvanlarının bakımını düzenli bir şekilde yapma imkanı buluyorlar. Bu sistemin uygulandığı bölgelerde, kimi zaman karşılıklı yardımlaşma ve dayanışma durumları da gözlemleniyor. Bu sayede, çiftçiler arasında sosyal ilişkiler güçleniyor ve tarımsal faaliyetlerdeki verimliliği artırıyor.
Ancak, sıra sisteminin bazı zorlukları da mevcuttur. Çiftçiler, birbirinin iş yüküne ve hayvan bakımı konusundaki tecrübesine güvenmek zorunda kalıyor. Ayrıca, her çiftçinin hayvanlarının yapısı ve ihtiyaçları farklı olduğu için, belirli bir düzenin sağlanması bazen zor olabiliyor. Bunun yanı sıra, işgücü sıkıntısının başka bir boyutu da işçi bulma konusundaki mevsimsel farklılıklar. Kış aylarında hayvan bakımı zorlaşırken, yaz aylarında iş gücüne olan talep artmakta, bu da sorunları daha karmaşık hale getiriyor.
Son gelişmeler, Türkiye'deki hayvancılık sektörünün ne denli büyük bir dönemeçten geçtiğini gösteriyor. Çiftçilerin bu tür yenilikçi çözümler geliştirmesi, sektörün içinde bulunduğu kriz ortamında umut verici bir gelişme olarak değerlendiriliyor. Özellikle genç ve dinamik çiftçilerin, sosyal medya ve diğer dijital platformlar üzerinden deneyimlerini paylaşmaları, bu sistemin daha geniş bir alana yayılmasında etkili oluyor. Kapasite artırıcı çalışmalar ve devlet destekleriyle sektörün daha sağlıklı bir yapıya ulaşması bekleniyor.
Sonuç olarak, 60 bin TL'ye çoban bulamayan Şanlıurfa çiftçileri, kendi aralarında geliştirdikleri sıra sistemi ile hem dayanışmalarını güçlendiriyor hem de hayvan bakımlarında sürdürülebilir bir model oluşturma gayreti içinde. Bu ilginç çözüm, sektördeki diğer çiftçiler için de ilham kaynağı olmayı hedefliyor. Özellikle kırsal iş gücü eksikliği büyük bir sorun olmaya devam ederken, benzer yöntemlerin uygulanmasıyla birlikte hayvancılığın sürdürülebilirliği sağlanabilir.
